പുഴയിലേക്ക് നടന്ന് 

ഒരു നാലോ അഞ്ചോ ചുവട് കഴിയുമ്പോഴേക്കും 

കാലുകൾ ചെറുതായി ചെളിയിൽ താഴ്ന്ന് തുടങ്ങും. 

ശ്രദ്ധിച്ചാൽ കണങ്കാലുകൾക്ക് മുകളിൽ 

പുഴയുടെ തണുപ്പും 

ഉള്ളംകാലിൽ ചെളിയുടെ ചൂടും 

പ്രത്യേകമായി തന്നെ മനസിലാകും. 

പിന്നെ ചെളിയിൽ നിന്നും കാലുകൾ 

പതിയെ വലിച്ചെടുത്ത് 

കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടിയാണെങ്കിലും 

രണ്ടു മൂന്ന് ചുവടുകൾ കൂടി മുന്നോട്ടുവയ്ക്കാം. 

അപ്പോഴേക്കും വെള്ളത്തിന്റെ അടിയൊഴുക്കുകൾ

 നിങ്ങളുടെ കാലുകളെ ഭൂമിയിൽ നിന്നും 

സ്വതന്ത്രമാക്കിയിരിക്കും. 

പിന്നെ നിങ്ങൾ സ്വതന്ത്രരാണ്. 

ആരും നിങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാനോ 

വഴി തിരിച്ചു വിടാനോ ഇല്ല. 

എന്തിനധികം നിങ്ങൾക്ക് പോലും 

പിന്നെ നിങ്ങളെ നയിക്കാനാവില്ല. 

പുഴയ്ക്ക് മുകളിൽ 

ആയാസമില്ലാതെ ശ്വസിച്ചിരുന്ന കാലങ്ങളെ 

നിങ്ങള്‍ സ്നേഹത്തോടെ ഓര്‍ക്കും. 

അപ്പോൾ ജീവിതത്തിന്റെ ലാഘവത്വത്തെയും

ഒരിക്കലും നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ പാടില്ലായിരുന്ന 

ജീവിതത്തിന്റെ ശാന്തതയെയും 

നിങ്ങൾ പ്രണയിക്കും. 

പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും 

ഒരു തിരിച്ചുപോക്ക് ഉണ്ടാകാത്തവിധം 

നിങ്ങൾ അതിന്റെ 

ആഴങ്ങളിലേക്ക് എത്തിയിട്ടുണ്ടാവും. 

അല്ലെങ്കിലും പുഴ അതിന്റെ 

വാത്സല്യപൂർണമായ കൈകളിൽ 

നിങ്ങളെ താങ്ങുമ്പോൾ 

നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങിനെ 

അത് കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ച് 

അതിൽ നിന്നും പോരാനാവും. 

പുഴ പ്രണയം പോലെയാണ്, 

ഒരിക്കൽ അതിലേക്കിറങ്ങിയാൽ 

പിന്നെ തിരിച്ചു പോകാനാവില്ല. 

നിനക്കിതൊക്കെ എങ്ങിനെ അറിയാം.? 

അതൊക്കെയറിയാം . .

മൂന്ന് ദിവസം മുൻപേ ഞാൻ അങ്ങനെയൊന്ന് പോയതാ. !!