എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഓരോ നിമിഷത്തെക്കുറിച്ചും ഞാൻ കൂടുതൽ ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു. നിമിഷാർദ്ധങ്ങളിൽ തന്നെ സങ്കടവും ആശ്വാസവും സന്തോഷവും മാറി മാറി വരുന്നു.

പക്ഷെ എനിക്ക് എന്നെക്കുറിച്ചു ആലോചിക്കുന്നതിന്റെ സന്തോഷം നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ വയ്യാത്തത്കൊണ്ട് ഞാൻ പിന്നെയും അത് തന്നെ ആലോചിച്ചിരിക്കുന്നു..

ഒരേ  വഴികളിലായിരിക്കുമ്പോഴും  അപരിചിതത്വത്തിന്റെ നിഴലുകളിലൂടെയാണ്  നമ്മൾ  യാത്ര  ചെയ്യുന്നതെന്ന്   തോന്നുന്നു.

നിയമത്തിന്റെ ഉദ്ദേശം സമത്വസുന്ദരസുരക്ഷിത ലോകം കെട്ടിപ്പടുക്കുക എന്നതാണ്.

നാളെ വാലെന്റൈൻസ് ഡേ ആണ്.
പ്രണയത്തെ മറന്നു പോകുന്നവർക്കുള്ള ദിനം

അന്ത ഭയം ഇറിക്കിട്ടും..

ഉറങ്ങാൻ കിടക്കുമ്പോൾ അകാരണമായ ഒരു അനിശ്ചിതത്വത്തെകുറിച്ച്  ഞാൻ ബോധാവനാകും. എങ്ങിനെയാണ്, എപ്പോഴാണ് ഉറക്കം എന്നില്‍ സംഭവിക്കുന്നതെന്നോര്‍ത്ത് ഞാന്‍ ആശങ്കപ്പെടും.  ആ സമയത്ത്,   ഉറക്കത്തിന്റെ ആ അരികുകളിൽ  നിൽക്കുമ്പോൾ..,
അപ്പോൾ മാത്രം,  എനിക്ക് ഉറങ്ങുവാൻ ഭയം തോന്നും.
ഉറക്കത്തിനും ഉണർവിനും ഇടയ്ക്ക് ഞാൻ എന്നെതന്നെ ബലികൊടുക്കുന്നപോലെ എനിക്ക് തോന്നും.  ആ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ ആർക്ക് വേണമെങ്കിലും എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാനാവുംവിധം ഞാൻ എന്നിൽ നിന്നും സ്വതന്ത്രമായിരിക്കുകയും ഞാൻ വേറെ എവിടെയും ഇല്ലാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സമയം.  എനിക്ക് ആ അവസ്ഥയെ നേരിടാൻ ഭയമാണ്.  ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെങ്കിലും എപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഉറങ്ങിയതെന്ന് എനിക്ക് ഓര്‍മ്മയുണ്ടാകാറില്ല.