അവളുടെ മുപ്പത്തിയാറമത്തെ വയസിലാണ്
അവൾ തന്റെ പ്രണയം കണ്ടെത്തുന്നത്. 
അവൾക്ക് അത് മനസിലാക്കാൻ പിന്നെയും
രണ്ടുവർഷത്തോളമെടുത്തു.
അന്ന് മുതൽ അവളുടെ ആകാശവും  ഭൂമിയും,
കാഴ്ചയും  സംസാരവും
എല്ലാം മാറ്റങ്ങൾക്ക് വിധേയപ്പെട്ടു. 
ആദ്യമാദ്യം വല്ലപ്പോഴും മാത്രം
തമ്മിൽ കണ്ടിരുന്ന
അവർക്കിടയിൽ
വർഷങ്ങൾ കഴിയുംതോറും
തമ്മിൽ കാണാതിരിക്കുന്ന ഇടവേളകള്‍
കുറഞ്ഞുവന്നത്
അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. 
അവനോടൊപ്പം രാത്രിയിൽ
ഏറെ നേരം സംസാരിച്ചിരിക്കാനും
മഴനൂലുകൾക്കിടയിലൂടെ വീശുന്ന
കാറ്റിനോടൊപ്പമായിരിക്കാനും
അവൾ ആഗ്രഹിച്ചു. 
പുലരിയിലെ മഞ്ഞിന്  കനം വയ്ക്കുമ്പോൾ
അവളുടെ ഹൃദയം കൂടുതൽ ദുര്‍ബലമാകും.
ഹൃദയത്തിലേക്ക് തണുപ്പ് ഒഴുകുന്നത്പോലെ തോന്നും.
അപ്പോള്‍ അവനെയും ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു
തണുപ്പിനെ പ്രതിരോധിക്കാനും
അവന്റെ കൈകൾക്കുള്ളിലിരുന്ന്
അങ്ങനെ ശാന്തമായി ഉറങ്ങാനും
അവൾ ആഗ്രഹിച്ചു.
ഒരു  ചിത്രശലഭത്തിന്റെ
നൂറ്റിയിരുപത്തിരട്ടി
ആയുസ്സ്  കൂടി ബാക്കിയുള്ള
അവളുടെ  ജീവനെയും  മുറുകെ  പിടിച്ചു

ആ  ആശുപത്രി  കിടക്കയില്‍
അവളുടെ  മനസ്സിനോടൊപ്പം  അവനും.

അവളുടെ  കണ്ണുകളിൽ  നിറയുന്ന  കാഴ്ചകളോട്  എനിക്ക്  അസൂയയാണ് ..