രാത്രിയുടെ വിജനതയില്‍ കടല്‍ത്തീരത്ത് ഒരു ചിപ്പി അതിനുള്ളിലെ മുത്തിന്റെ പ്രഭയില്‍ തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഓരോ കടല്‍ചിപ്പിക്കുള്ളിലും ഇതു പോലെ മുത്തുകളുണ്ടാവും. പ്രണയത്തെ പാതിവഴിയില്‍ ഉപേക്ഷിച്ച ഹൃദയങ്ളില്‍ നിന്നും പ്രണയം മേഘങ്ങളിലേക്ക് പറന്നു പോകും. അവിടെ ആ മേഘങ്ങളീല്‍ നിന്ന് മഴയായും മരങ്ങളില്‍ നിന്ന് മരം പെയ്ത്തുകളായും പ്രണയം ഭൂമിയുടെ ഞരമ്പുകളിലൂടെ ഒഴുകി അരുവിയായും പുഴയായും പ്രകൃതിയുടെ വിവിധ ഭാവങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് ഒടുവില്‍ കടലിന്റെ ആഴങ്ങളില്‍ ചെന്നു ചേരുന്നു. ജന്മന്തരങ്ങള്‍ കഴിയുമ്പോള്‍ അതൊരു ചിപ്പിയുടെ മുത്തായി, ഹൃദയമായി നിനക്കും എനിക്കുമിടയില്‍ ഇങ്ങനെ തിളങ്ങി നില്‍ക്കും, നമുക്കിടയിലൂടെ കടന്നു പോയ യുഗങ്ങളെയും തമ്മില്‍ അറിയാതെ പോയ ജന്മങ്ങളെയും ഓര്‍മിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്.
ഒന്നും എവിടെയും അവസാനിക്കുന്നില്ല.. ഹൃദയങ്ങളില്‍ നിന്നും ഹൃദയങ്ങളിലേക്കും, ജന്മങ്ങളില്‍ പുനര്‍ജന്മങ്ങളിലേക്കും ഞാനും നീയും നിന്നില്‍ പൂര്‍ണമാകാതിരുന്ന എന്റെ പ്രണയവും.. കടല്‍ച്ചിപ്പികളിലൂടെ യാത്ര തുടരും.
No comments:
Post a Comment