നീ ഉണരുന്നത് എനിക്ക് നൊമ്പരമാണ്..
പുലരികളില്‍ മരങ്ങളെ പുതഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന മഞ്ഞിന്റെ ആര്‍ദ്രമായ സ്വപ്നം പോലെയായിരുന്നു നമ്മുടെ പ്രണയം.. മുടിയില്‍ തഴുകിയും മൃദുവായ് ചുംബിച്ചും നീയെന്റെ മാറില്‍ മയങ്ങുമ്പോഴെല്ലാം നീ ഒരിക്കലും ഉണരാതിരുന്നെങ്കിലെന്ന് ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു. ഞാന്‍ ഒരു സ്വാര്‍ത്നാണല്ലോ. . നിന്നെ നഷ്ടപെടുത്താന്‍ എനിക്കാവില്ലായിരുന്നു. നീ ഉണരുമ്പോള്‍ ഇതെല്ലം നിന്റെ വിസ്മൃതിയില്‍ മറയുമെന്നെനിക്കറിയാം. എനിക്കതറിയാവുന്നതു കൊണ്ട് ഞാന്‍ ഉണരില്ല. കാലഭേദങ്ങളറിയാതെ ഞാന്‍ ഉറങ്ങും. ഒരിക്കലും ഉണരണമെന്നില്ലാതെ..
No comments:
Post a Comment